Akbaba kültürü, özetle ölmüş hayvanların kalıntılarını değerlendirme içerikli bir hobi ve sanat anlayışıdır. Geleneksel tahnitçilikten farklı olarak, akbabalar ölüme sebebiyet vermemekte, halihazırda ölmüş olan hayvanları materyal olarak kullanmaktadırlar.
Söz konusu anlayışa “akbaba kültürü” denmesinin sebebi de tam olarak budur. Akbabalar beslenmek için avlanmaz, hiçbir canlıyı öldürmez. Sadece şu ya da bu sebeple ölmüş olanlarla beslenirler. İlk etapta bu antipatik çağrışımlar yapsa da, zaman içinde “insan akbaba”ların doğayla uyumlanma, katılımcı değil gözlemci olma, doğal yaşamı tanıma ve korumayı da içeren pek çok olumlu yönü olduğu anlaşılacaktır diye düşünüyorum.
Akbabalar, doğadan (ve elbette otoyollardan) topladıkları kalıntıları çeşitli tekniklerle amaçlarına uygun hale getirirler ve dekor, takı, heykel ve aksesuar gibi pek çok forma büründürerek değerlendirirler.
Benim çalışmalarım için galeri bölümüne göz atabilir ya da yazılara göz gezdirebilirsiniz.
